Als een jonge vrouw die geboren en getogen is in Brabant voel ik me echt een Brabantse. Elke dag voel ik me enorm gezegend om in het gezellige Brabant te mogen ontwaken. Met mijn roots in het historische Nador voel ik me tevens een echte Berberse. Mijn vaderland Marokko kent veel mooie historische plekken, echter Nador is de enige plek na Eindhoven waar ik mij volledig thuis kan voelen. Vanwege mijn islamitische opvoeding is de liefde voor de Islaam met de paplepel ingegoten.
De liefde voor de Islaam werd alsmaar groter toen ik mij rond mijn dertiende inschreef voor Islaamlessen in de moskee in Eindhoven. Tevens bezocht ik wekelijks lezingen om zo mijn islamitische educatie meer vorm te geven. In deze tijd leerde ik ook veel nieuwe zusters kennen. Veel van deze zusters spelen tot de dag van vandaag een rol in mijn leven. Deze lessen en lezingen hebben ons met elkaar verbonden. Iedere maal wanneer ik een van deze zusters zie, voel ik een enorme genegenheid voor hen. Het voelt als een voorrecht om deze zusters in mijn leven te hebben (gehad).
Een praktiserende moslima zijn gaat helaas vaak niet zonder slag of stoot. Vaak moeten wij ons zowel in onze eigen omgeving als op het werk , school en dergelijke dubbel zo hard bewijzen. Het politieke klimaat heeft zich vaak tegen ons gekeerd. Zo erg dat zelfs bepaalde mensen die het voor het zeggen hebben een bepaalde groep mensen buitensluiten en als tweederangsburger beschouwen. Dit heeft mij heel vaak erg dwars gezeten. Hoe kan het zijn dat het land waar ik geboren en getogen ben, en waar ik graag vertoef dit soort gedrag tolereert?
Wanneer men mij als tweederangsburger beschouwt, rijzen er bij mij de vragen: wie ben ik en waar hoor ik thuis? Deze vragen hebben tot veel innerlijke verwarring geleid. Wanneer ik het hier met anderen over heb, menen ze dat je een keuze moet maken. Je bent of moslim of Nederlandse en als je moslima bent dan laat je heel je cultuur achterwege en focus je enkel op je geloof. Hoe mooi dit ook klinkt: niets is minder waar. Daar ben ik inmiddels achter gekomen. Het geloof heeft absoluut de prioriteit in mijn leven. Echter mijn achtergrond, mijn cultuur en het land waar ik geboren en getogen ben, zijn allemaal een deel van mijn persoonlijkheid. Die hoef ik niet te verbergen noch verloochenen. Vanwege deze diversiteit ben ik in staat een betere moslima te zijn in dit land. Daar ben ik Allah de Verhevene dankbaar voor!
Mijn advies aan ieder dit leest is het volgende: Wees als een ambassadeur in de Islaam. Houd je vast aan het boek van Allah, de Koran en de overleveringen van de profeet Allahs zegen en vrede zij met hem, de Soennah. Zet daarnaast jouw talenten in om onze gemeenschap zowel in dit leven als het volgende beter op weg te helpen. Zowel op religieus als educatief, pedagogisch en financieel gebied. Houd je vast aan de wetgeving van Allah. Laat het verheven karakter van de profeet Mohammed Allahs zegen en vrede zij met hem een voorbeeld met je zijn in je omgang met zowel moslims als niet-moslims. Voel je niet beter dan een ander, enkel Allah de Verhevene weet wat er in onze harten is. Moge Allah ons onze zonden vergeven, en leiden op het Rechte Pad.
